Gaz ziemny coraz wyraźniej umacnia swoją pozycję jako podstawa przyszłej energetyki, zwłaszcza w warunkach dynamicznego rozwoju technologicznego. Spadek cen na europejskim rynku gazu i oznaki łagodzenia napięć geopolitycznych nie oznaczają jednak końca "ery gazu". Wręcz przeciwnie dane, analizy i globalne trendy pokazują zupełnie inny obraz. Gaz ziemny ponownie zyskuje na znaczeniu, a jego rola w globalnym miksie energetycznym stale rośnie. Kto na tym zyskuje i jak może to wykorzystać trader – wyjaśniamy poniżej.

Dzisiejszą sesję na europejskich giełdach notowania gazu rozpoczęły spadkami – referencyjny holenderski kontrakt TTF stracił 2,3%, spadając do poziomu 33,49 EUR za megawatogodzinę. Spadek ten był spowodowany główną wiadomością poprzedniego tygodnia dotycząca rozejmu między Izraelem a Iranem, który złagodził obawy o zakłócenia dostaw skroplonego gazu ziemnego (LNG) z Bliskiego Wschodu. Rynek, jak wiadomo, reaguje emocjonalnie – zagrożenie wywołało wzrost cen, a stabilizacja sytuacji spowodowała korektę.

Warto jednak spojrzeć głębiej. Mimo korekty cen Europa nadal intensywnie gromadzi zapasy gazu – import LNG przekracza obecnie sezonową średnią z ostatnich pięciu lat o 41%, a podziemne magazyny są już zapełnione w 58%. Może to efekt zimy 2021 roku, gdy ogrzewano się świeczkami, a może bardziej świadoma strategia – jedno jest pewne: trend w kierunku bezpieczeństwa energetycznego jest coraz bardziej wyraźny.

Rynek ropy również odczuł presję spadkową: Brent potaniała o 0,8%, osiągając poziom 67,20 USD za baryłkę, a WTI spadła o 1,1%, do poziomu 64,77 USD. Powody tego były podobne – napięcia geopolityczne osłabły, pojawiły się doniesienia o możliwej decyzji OPEC+ o zwiększeniu wydobycia – o 411 tys. baryłek dziennie od sierpnia. Mimo to od początku miesiąca ropa podrożała już o ponad 5%, w dużej mierze za sprawą krótkoterminowego wzrostu wywołanego konfliktem na Bliskim Wschodzie.

Warto jednak pamiętać, że każde dyplomatyczne odprężenie zwykle nie trwa długo, podczas gdy zmiany w popycie zostają na dłużej.

Podczas gdy rynki obserwują notowania surowców, w tle cyfrowej gospodarki rodzi się nowy popyt, który może zmienić strukturę globalnego zużycia energii. Jak zaznaczył prezes Gazpromu, Aleksiej Miller, od początku 2025 roku światowe zużycie gazu wzrosło już o 20 mld metrów sześciennych. Do 2050 roku prognozowany jest wzrost o jedną trzecią. To dane, które trudno ignorować.

Głównym źródłem tego wzrostu jest tzw. elektrosfera – sektor związany z produkcją, dystrybucją i zużyciem energii elektrycznej. Rozwój centrów danych, popularyzacja rozwiązań chmurowych, wydobycie kryptowalut i dynamiczne wdrażanie sztucznej inteligencji wymagają źródeł energii, które są stabilne, elastyczne i szybko dostępne. Gaz z kolei doskonale odpowiada tym wymaganiom.

Według prognoz Deloitte globalny ruch danych podwoi się do 2030 roku. Z kolei McKinsey spodziewa się wzrostu mocy obliczeniowej o 45% do 2028 roku. Wszystko to oznacza dodatkowe obciążenie dla systemów energetycznych.

Jednym z głównych wyzwań transformacji energetycznej opartej na odnawialnych źródłach, takich jak wiatr i słońce, jest ich niestabilna generacja. Przykładem może być luty 2021 roku, gdy nagły brak wiatru unieruchomił farmy wiatrowe w Europie Północnej, czy luty 2023 roku, kiedy Niemcy stanęły przed podobnym problemem.

Tutaj na pierwszy plan wychodzi gaz ziemny. Elektrownie gazowe cechują się wyjątkową elastycznością – są w stanie osiągnąć pełną moc w mniej niż 10 minut. Dzięki temu stają się nieocenione w momentach szczytowego zapotrzebowania, zakłóceń w produkcji z OZE oraz nagłych skoków zużycia energii.

Taka szybka i elastyczna stabilizacja to kluczowy element przyszłych stabilnych sieci energetycznych. Im większy udział odnawialnych źródeł energii, tym większe zapotrzebowanie na gaz.

Oprócz rosnącego zapotrzebowania technologicznego i ekologicznego gaz zdobywa również nowe rynki. Zdaniem analityków przekierowanie eksportu z Europy do Chin i krajów ościennych to krok o znaczeniu strategicznym. Niestabilność geopolityczna, jak np. ryzyko blokady cieśniny Ormuz, zwiększa niepewność dostaw LNG, natomiast gaz zapewnia spokój i stabilność – bez ryzyka i nagłych zmian.

Eksperci prognozują, że w najbliższej dekadzie zużycie gazu w krajach Azji będzie rosło o 3,5–5% rocznie. To oznacza, że popyt dopiero się rozpędza.

Na pierwszy rzut oka sytuacja wydaje się prosta – ceny spadają, co może stwarzać korzystne warunki do zakupu. Jednak głębsza analiza pokazuje, że stoimy u progu nowego etapu w globalnej energetyce. Gaz ziemny to nie tylko surowiec – to istotny element transformacji energetycznej na świecie.

Uwzględniając prognozowany wzrost zużycia, gaz i aktywa naftowe stają się nie tylko instrumentami do krótkoterminowej spekulacji, ale również atrakcyjną opcją dla inwestycji średnio- i długoterminowych.

Wszystkie wymienione w artykule instrumenty – od kontraktów na gaz po kontrakty terminowe na ropę – są dostępne na platformie InstaForex. Traderzy mogą wykorzystywać zarówno strategie oparte na zmienności (reagując na wydarzenia geopolityczne), jak i podejście oparte na analizie fundamentalnej, uwzględniające długoterminowy wzrost popytu i rozwój infrastruktury.

Owszem, ceny spadły, a napięcia na Bliskim Wschodzie osłabły. Jednak globalna transformacja energetyczna dopiero się rozpędza. Świat potrzebuje energii — szybkiej, niezawodnej i łatwej do skalowania. To właśnie gaz, choć brzmi to paradoksalnie w erze "zielonej transformacji", staje się jej kluczowym elementem.